Diagnose

De meeste breuken bij huisdieren zijn het gevolg van traumatisch letsel. Of een poot nu tijdens een ochtendrun in een gat zit, een sprong van een te hoge muur of een geschrokken bout in een drukke straat, elke traumatische verwonding vereist zijn eigen beoordeling en prioritering van zorg.

Wanneer onze metgezellen een traumatisch letsel oplopen dat resulteert in een gebroken bot, zult u ernstige kreupelheid opmerken in de aangedane ledemaat(en).

Een ledemaat van de grond houden, opzwellen, begunstigen of "teenaanraken" en gewoon niet kunnen of willen lopen zijn allemaal tekenen van traumatisch letsel en mogelijk botbreuk.

Breuken worden geclassificeerd als volledig of onvolledig. Onvolledige fracturen lopen niet over de gehele omtrek van het bot en treden meestal op bij jonge patiënten. Volledige fracturen splitsen het bot in twee of meer segmenten.

Er zijn drie verschillende soorten complete fracturen: transversale, schuine en verbrijzelde.

Een transversale breuklijn loopt in een hoek van 90° ten opzichte van de lengte van het bot. Schuine breuklijnen kruisen het bot diagonaal, waardoor puntige segmenten ontstaan. Verkleinde fracturen omvatten meerdere breuklijnen die het bot in drie of meer segmenten breken.

Diagnostische beeldvorming en een lichamelijk onderzoek door een dierenarts zullen de prioriteiten en behandelingsstrategieën bepalen. Voor ernstige traumatische verwondingen zijn andere systemische crises mogelijk en moeten deze worden aangepakt voorafgaand aan de behandeling van de fracturen.

Behandelingsopties

Elk bot in het lichaam kan breken, maar sommige breuken bij huisdieren komen vaker voor dan andere. De locatie en classificatie van de breuk zijn belangrijke factoren bij het bepalen welke behandeling geschikt is.

Gebroken botten kunnen de spieren die eraan trekken tijdens beweging niet weerstaan. Om het bot te laten genezen, zijn stabiliteit en immobilisatie nodig.

Er zijn drie basisstrategieën voor het behandelen van eenvoudige huisdierfracturen:

1. Externe coaptatie: Er wordt een spalk of cast rond het ledemaat aangebracht.
2. Externe fixatie: een apparaat wordt operatief aan het bot bevestigd met pinnen met schroefdraad die door de huid naar buiten komen.
3. Interne fixatie: een botplaat wordt chirurgisch geïmplanteerd op het oppervlak van het bot of de staaf die in het bot is ingebracht.

Elke methode heeft zijn voordelen en nadelen.

Een spalk kan effectief zijn bij het immobiliseren van het been, maar minder goed bestand tegen torsie en compressie tijdens gebruik. Afhankelijk van de plaats en duur van het dragen, kunnen afgietsels huidirritatie veroorzaken en bijdragen aan het infectierisico.

Externe fixatieapparaten zijn effectief voor botgenezing, maar omdat het apparaat buiten het lichaam wordt gedragen, kan het omslachtig zijn voor patiënten. En omdat het apparaat door de huid is verankerd, moet elke pinlocatie schoon worden gehouden om infectie te voorkomen. Deze apparaten worden niet aanbevolen in gevallen waarin de pinnen de beweging van spieren en huid zouden belemmeren.

Interne fixatie is technisch gezien de meest uitdagende procedure, omdat het vereist dat de opererende chirurg goed bedreven is in chirurgische anatomie en de principes van fractuurherstel begrijpt. Maar een goed geplaatste plaat is vaak de meest consistente manier om kwaliteitsbotgenezing, normale uitlijning en terugkeer naar volledige functie te garanderen.

De optimale oplossing voor veel patiënten zal interne botplating zijn. Botplaten zijn er in verschillende materialen en stijlen. De kwaliteit van het implantaat en de competentie van de chirurg spelen een cruciale rol in het succes van de reparatie.

Producten en oplossingen

KYON-implantaten voor botplateren zijn ontworpen met een absolute focus om de chirurg te helpen het niveau van schade aan de bloedperfusie en daarmee het risico op infectie te verminderen.

Advanced Locking Plate System (ALPS^®) technologie biedt minder iatrogeen trauma, grotere veelzijdigheid, verhoogde algehele stabiliteit en voordelen voor vroege genezing van fracturen voor dieren.