Diagnoza

Większość złamań zwierząt domowych wynika z urazu. Niezależnie od tego, czy łapa zostanie złapana w dziurę podczas porannego biegu, zeskoku ze zbyt wysokiego muru, czy przestraszonego rygla na ruchliwą ulicę, każdy urazowy uraz będzie wymagał własnej oceny i ustalenia priorytetów opieki.

Kiedy nasi towarzysze doznają urazu, który skutkuje złamaniem kości, zauważysz poważne kulawizny w dotkniętych kończynach.

Trzymanie kończyny nad ziemią, obrzęk, faworyzowanie lub „dotykanie palców” i po prostu niezdolność lub niechęć do chodzenia to oznaki urazowego urazu i potencjalnie złamania kości.

Złamania są klasyfikowane jako kompletne lub niekompletne. Złamania niecałkowite nie przecinają całego obwodu kości i zwykle występują u młodych pacjentów. Całkowite złamania dzielą kość na dwa lub więcej segmentów.

Istnieją trzy różne typy złamań całkowitych: poprzeczne, skośne i rozdrobnione.

Poprzeczna linia złamania przebiega pod kątem 90° do długości kości. Ukośne linie złamań przecinają kość po przekątnej, tworząc spiczaste segmenty. Złamania wieloodłamowe obejmują wiele linii złamań, które łamią kość na trzy lub więcej segmentów.

Obrazowanie diagnostyczne i badanie fizykalne przez weterynarza określą priorytety i strategie leczenia. W przypadku poważnych urazów urazowych możliwe są inne kryzysy ogólnoustrojowe, które należy rozwiązać przed leczeniem złamań.

Możliwości leczenia

Każda kość w ciele może się złamać, ale niektóre złamania zwierząt domowych są częstsze niż inne. Lokalizacja i klasyfikacja złamania są głównymi czynnikami decydującymi o tym, jakie leczenie jest odpowiednie.

Złamane kości nie są w stanie oprzeć się mięśniom, które ciągną je podczas ruchu. Aby kość mogła się zagoić, potrzebna jest stabilność i unieruchomienie.

Istnieją trzy podstawowe strategie leczenia prostych złamań zwierząt domowych:

1. Kooptacja zewnętrzna: Wokół kończyny zakładana jest szyna lub opatrunek.
2. Stabilizacja zewnętrzna: Urządzenie jest mocowane chirurgicznie do kości za pomocą gwintowanych szpilek, które wychodzą przez skórę.
3. Stabilizacja wewnętrzna: Płytka kostna jest chirurgicznie wszczepiana na powierzchnię kości lub pręta wprowadzanego do kości.

Każda metoda ma swoje zalety i wady.

Szyna może skutecznie unieruchamiać nogę, ale jest mniej odporna na skręcanie i ściskanie podczas użytkowania. W zależności od miejsca i czasu noszenia odlewy mogą powodować podrażnienie skóry i przyczyniać się do ryzyka infekcji.

Zewnętrzne stabilizatory są skuteczne w gojeniu kości, ale ponieważ są noszone poza ciałem, mogą być uciążliwe dla pacjentów. A ponieważ urządzenie jest zakotwiczone przez skórę, każde miejsce szpilki musi być utrzymywane w czystości, aby uniknąć infekcji. Urządzenia te nie są zalecane w przypadkach, w których szpilki zakłócałyby ruch mięśni i skóry.

Stabilizacja wewnętrzna jest najtrudniejszą technicznie procedurą, ponieważ wymaga od operującego chirurga biegłości w anatomii chirurgicznej i zrozumienia zasad naprawy złamania. Jednak dobrze umieszczona płytka jest często najbardziej spójnym sposobem zapewnienia wysokiej jakości gojenia kości, normalnego wyrównania i przywrócenia pełnej funkcjonalności.

Optymalnym rozwiązaniem dla wielu pacjentów będzie wewnętrzne platerowanie kości. Płytki kostne są dostępne w różnych materiałach i stylach. Jakość implantu i kompetencje chirurga odgrywają kluczową rolę w powodzeniu naprawy.

Produkty i rozwiązania

Implanty do platerowania kości KYON zostały zaprojektowane z absolutnym naciskiem na pomoc chirurgowi w zmniejszeniu poziomu uszkodzenia perfuzji krwi, a tym samym ryzyka infekcji.

Advanced Locking Plate System (ALPS^®) technologia oferuje mniej urazów jatrogennych, większą wszechstronność, zwiększoną ogólną stabilność i korzyści z wczesnego leczenia złamań dla zwierząt.